Cor Sporre vertrouwt zijn vriend niet meer

Cornelis Johannes Sporre (29) uit Bloemendaal heeft met Ab Homburg (23), een vriend uit IJmuiden, een vletje gestolen van het terrein van Hoogovens en in Barneveld een buitenboordmotor gekocht. Van een vriend krijgen ze zwemvesten en een bevriende walschipper leert hen een kompas te gebruiken en zeekaarten te lezen.

Op 22 maart fietst Homburg met Wim de Waard (23) naar Velsen-Noord. Daar klimmen ze over de omheining en roeien het bootje naar de steiger waar Sporre met de motor en de benzine staat te wachten. Om half 11 peddelen ze in het donker langs het Duitse fort. Na enkele uren wordt het weer onstuimiger, zodat ze met hun aktentassen moeten hozen. Op 24 maart komen ze in Harwich aan.

In Engeland worden Sporre en Homburg door Bureau Bijzondere Opdrachten (BBO) opgeleid tot geheim agent, Willem de Waard komt bij de Prinses Irene Brigade. Op 6 september 1941 worden Sporre en Homburg boven Noord-Brabant gedropt. Ze duiken onder. Sporre op een zolderkamertje van de sigarenwinkel van zijn oom aan de Oostvest in Haarlem, Homburg bij zijn oom Willem Jansen, die aan de Delftlaan 43 woont.

De jongens hebben de opdracht contact te leggen met het verzet en meer mensen voor het verzet te zoeken. Als Homburg kiespijn krijgt en naar een bevriende tandarts gaat, blijkt deze NSB'er te zijn geworden. Hij wordt verraden, gearresteerd en naar het Oranjehotel in Scheveningen gebracht. Op 26 oktober ontsnapt hij. Hij neemt weer contact op met Sporre, maar die vertrouwt hem niet meer.

Op 13 november 1941 besluit Sporre weer naar Engeland te gaan, ditmaal met Wiek Schrage. Ze vertrekken vanaf Camperduin, maar komen nooit in Engeland aan.

Cor Sporre is tweemaal onderscheiden met het Bronzen Kruis (voor zijn ontsnapping en voor zijn inlichtingenwerk).