Jan van der Slikke

Johannes Evert van der Slikke (1922) heeft met Jelke Bosch, Henk Bouvy, Hendrik Cohen, Rudolph Cort van der Linden, Joop van der Maij en John Siliacus geprobeerd naar Engeland te gaan. Op 20 september 1941 brengen ze een bootje van ruim 6 meter over de dijk naar het Amsteldiep bij Wieringen. Joop van der Meij heeft het plan uitgewerkt samen met Bosch en Siliacus. Om de kosten te dekken, zijn de andere jongens meegevraagd.

Als ze vertrekken is het goed weer, er is geen maan en er is wat oostelijke wind. Bij Den Helder lopen ze even vast, maar dat is snel verholpen. Op zee begeeft de motor het. Ze worden door een Duitse mijnenveger opgepikt en hebben net genoeg tijd om een blik met belastende papieren over boord te gooien.

De Duitsers brengen hen naar Hoek van Holland, waar ze verhoord worden. Ze hebben een goed verhaal ingestudeerd en geven alleen de naam van de leverancier van de boot, Doornbos in Diemen, prijs. Deze heeft ook een goed verhaal ingestudeerd. Als de Duitsers hem vragen wie Van der Meij is, antwoordt hij "Luitenant-ter-zee Hijmans van de Nederlandse Zeereddingsdienst".

Na verhoor worden ze naar de strafgevangenis in Scheveningen (het Oranjehotel) gebracht, waar ze opnieuw verhoord worden.

De Joodse Cohen wordt naar Sobibor gebracht en vermoord, de anderen overleven de oorlog. Van der Slikke heeft in diverse kampen gezeten (kamp Amersfoort, kamp Stanislau en Stalag 315 in Polen) en overleeft ook de oorlog.