Dolf Scherpbier - De kano loopt vol

Ludolf Jan Scherpbier (18) uit Rotterdam en zijn vriend Wim Heilbron zijn adelborsten bij de marine in Den Helder. In september 1939 gaan ze in aan de Technische Hogeschool Delft studeren. Daar leren ze Armand Maassen en Jan Jacob van Rietschoten. Alle vier worden ze lid van de studentenvereniging Phoenix. Van Rietschoten wordt ook lid van de Delftse roeivereniging Laga.

Heilbron zoekt al in augustus 1940 in Haarlem naar een kano. De kanoverkoper wordt ondervraagd door de politie, die op zoek is naar iemand die een moord heeft gepleegd, en geeft hen de naam op van Heilbron. Als de politie Heilbron komt arresteren, nemen ze Maassen ook mee. Na acht dagen worden beide studenten vrijgelaten.

Samen maken de vier jongens plannen om aan het door de Duitsers bezette Nederland te ontsnappen en naar Engeland te gaan. Van Rietschoten koopt een rubberen kano met twee peddels en een extra zeiltje, Scherpbier en Heilbron kopen een vouwkano. Ze huren een appartement aan de boulevard van Katwijk aan Zee en slaan voorraden eten en drinken in.

In de nacht van 24 op 25 september 1941 vertrekken Maassen en Van Rietschoten. Er is mist en een beetje wind, genoeg om Engeland op de 27ste te bereiken. Na aankomst ontvangen ze het Bronzen Kruis.

Tien minuten na hun vertrek stappen Willem Heilbron en Dolf Scherpbier in hun kano. Nog voordat ze door de branding zijn, loopt de kano vol. Ze moeten terugkeren. Ze laten het vaartuig zinken en klauteren de boulevard op. In mei 1942 worden ze gearresteerd. Ze brengen de rest van de oorlog als krijgsgevangenen door. Op 28 april 1945 worden ze vrijgelaten.

Van Rietschoten en Maassen hebben de oorlog niet overleefd.