Vic Makatita - In Frankrijk gefusilleerd

Victor Lucas Makatita is op 30 april 1919 in Batavia geboren als zoon van de Molukse Lucas Makatita en de Indische Maria Francisca Kessler. Zijn ouders krijgen 4 kinderen. Anton Pieter, Catherina Elisabeth, Victor Lucas en Jeanne Cornelia Louise Makatita. In 1927 verhuist het gezin naar Den Haag. Ze wonen in de Zonnebloemstraat 64 en hij voetbalt bij Quick. Als hij 16 jaar is, speelt hij in het eerste elftal. Bij dezelfde club speelt hij ook cricket.

Vanaf 1938 is hij met 3 andere Molukkers student aan de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Na de capitulatie wordt de KMA gesloten. Vic wordt bodyguard van verzetsman Gerard Dogger.

Via de KMA is Vic bevriend geraakt met Charles Laurey. Samen willen ze in 1942 via Zwitserland naar Engeland en vervolgens doorreizen naar Nederlandsch-Indië. Ze vertrekken op 10 februari 1942, en proberen vergeefs de Zwitserse grens over te steken., Er ligt teveel sneeuw. Op 18 februari doen ze bij Pontarlier een nieuwe poging, maar daarbij worden ze aangehouden door de Franse Vichy-politie.

In november 1941 is het 'Keitel Erlass' ingesteld: wie probeert naar Engeland te gaan, wordt gezien als iemand die de vijand nadeel wil bezorgen, en daarvoor geldt de doodstraf. Op 7 april 1942 wordt deze straf uitgesproken over Makatita. Hij mag nog een afscheidsbrief aan zijn broer schrijven voordat hij op 9 april in Dijon samen met Laurey en Hans de Beaufort (1915) wordt gefusilleerd. Hij is in Dijon begraven op het Cimétière Polygone des Fusilliers, grafnummer 7.

De naam van Vic Makatita staat op het wandbord op het Nationaal Ereveld in Loenen. Een persoonsbewijs is te zien in het Indisch Herinneringscentrum Sophiahof in Den Haag.

Onderscheiding:
* Croix de guerre avec palme, 1949