Gerard van Asch - Na 68 uur aan land in Kent

Gerardus Johannes van Asch is op 5 oktober 1922 in Soerabaja geboren. Hij wordt naar Nederland gestuurd en studeert aan de Hogere Zeevaartschool in Utrecht. Op 20 november 1941 vertrekt hij naar Engeland. Per trein reist hij van Utrecht naar Rotterdam, waar hij overstapt naar Hoek van Holland. Walrave van Krimpen is vooruit gereisd om een motorvlet van de Zuid-Hollandsche Redding Maatschappij te regelen en wacht de groep op. De andere passagiers zijn Jan Bastiaan, Adri van der Craats, Theo Daalhuysen, Jan Jansen, Walrave van Krimpen, Ton Loontjens en Abraham en Greta Levi uit Assen.

Ze slagen erin die avond vanuit de Berghaven in Hoek van Holland te ontsnappen. Op zee ontdekken ze dat de bougies verwijderd zijn. De bougies worden elders in het schip gevonden, zodat de motor hersteld kan worden. Alle negen opvarenden worden zeeziek en na de eerste dag is er geen drinkwater meer. Er ontstaat mist, waardoor het bootje op zee verdwaalt. Als ook de benzine op raakt maken ze een zeiltje, waarmee ze na 68 uur op zondag 23 november, zwaaiend met drie Nederlandse vlaggen, bij Reculver in Kent aan wal komen. Ze worden ontvangen door Charles Setterfield, inspecteur van de politie in Herne Bay. Ze worden naar Londen doorgestuurd en daar ondervraagd. Daarna worden ze door koningin Wilhelmina uitgenodigd en ontvangen ze het Bronzen Kruis.

Van Asch wordt leerling-vlieger, maar wordt na een test afgekeurd. Hij heeft de oorlog overleefd en is naar Australië geëmigreerd. Daar is hij op 29 september 1964 overleden.